فانتزی

کستر دوازده ساله فکر می‌کند آخرین بازماندگان کل منطقه را نجات داده و سفر پرماجرایش به پایان رسیده است. اما انگار ماجرا همچنان ادامه دارد چرا که:

1. کستر دوباره صداهای مشکوکی از زیر زمین می‌شنود.
2. هلی‌کوپتر فکتوریم به خانه‌ی آن‌ها نزدیک می‌شود.
3. و او هنوز در ابتدای این سفر پرماجراست.

کستر که در مرکز نگهداری کودکان خاص زندانی شده تنها چیزی که می‌داند این است:

1. دسته‌ای کبوتر در اتاقش هستند.
2. آن‌ها با کستر حرف می‌زنند.
3. زندگی او از این به بعد هرگز مثل قبل نمی‌شود.

شاید اگر خاطرات مادرم نبود، رضاقلی میرزا آن‌قدر روی من تأثیر نمی‌گذاشت. شاید اگر آن روزهای تلخ را تجربه نکرده بودم، تلخی سرگذشت رضاقلی چندبرابر نمی‌شد.

تازه داشتم تلاش می‌کردم حال و روزم را عوض کنم که یک صبح جمعه رضاقلی میرزا از راه رسید و همه چیز را به هم زد.

دنیایی پر از جن و پری و بختک و موجودات عجیب و غریب؛ سه تا بچه‌ی معمولی را به سوی خود می‌کشاند. همه‌چیز در این دنیا اتفاق می‌افتد، اما برای هیچ‌کس باورکردنی نیست؛ حتی برای مادر.

برای دیدن همه‌ی کتاب‌های این مجموعه، این صفحه را باز کنید.

خانه‌ی اشباح را دیدم؛ درست همان‌طوری بود که دراکولا وصفش را در تهران، کوچه‌ی اشباح گفته بود. خیره شده بودم به درختهای بلند توی حیاط و پنجره‌های تاریک… یک دفعه متوجه جسم سردی شدم که روی شانه‌ام قرار گرفت… دراکولا آهسته گفت: «خیلی وقته که این‌جا دیگه خونه‌ی من هم هست.»

در سرزمین کلانمل فرقه‌ای اسرارآمیز آفتابی شده که مدعی است می‌تواند در ازای دریافت طلا، مردم را از شر چپاولگران در امان دارد. اما به گمان هالت، ویل و هوراس یک جای کار این فرقه‌ی به ظاهر خیرخواه می‌لنگد. هالت می‌فهمد که توطئه‌ای در کار است و به زودی کشتی‌های ماهی‌گیری اهالی، توسط راهزنان به آتش کشیده خواهند شد.
و اینک رازی که این سه تن از آن آگاه ‌شده‌اند، نه کلانمل، که کل پادشاهی را تهدید می‌کند.

ماندانا با پدر و مادرش زندگی می‌کند و آبتین،‌ پسر همسایه مراقب است کسی مزاحم او نشود. سرنوشت،‌ آنها را از هم جدا می‌کند و وقتی دوباره به هم می‌رسند که وارد دنیای جادوگرها شده‌اند.

پیتَوُنَ غرق در فکرهایش گام برداشت و زیر نور کم‌رمق ماه زمزمه کرد: «گفتی اسم آن پسرک چه بود؟» زُروان‌داد با آهسته‌ترین صدایی که از حلقوم خَش‌دارش برمی‌آمد گفت: «آراستی! اما فکر نکن که پیدا کردن و به چنگ آوردنش از دست آن گوی دیوانه آسان است.»

جادوگر جواب داد: «خوب حواست را جمع کن و به من بگو آیا چیز دیگری مانده که من ندانم؟… »

دنی در کودکی مادرش را از دست داده است و پدرش به تنهایی او را بزرگ کرده است. آنها توی کاروانی شبیه کاروان کولی‌ها زندگی می‌کنند.

پدر دنی ایستگاه پمپ بنزین و تعمیرگاه ماشین دارد. آنها زندگی آرامی دارند تا اینکه یک شب پدر دنی نزدیک صبح به خانه بر‌می‌گردد. پدر دنی مجبور می‌شود راز مهمی را به دنی بگوید…

سایه‌ی روباه‌ صورت تیغ را از رگ نازک گلوی نوزاد دور كرد و با پشت دست پرمویش خونی كه كاسه‌ی چشم راستش را پُر كرده بود پاک كرد، چند لحظه به چشمان سبز درخشان زن خیره ماند و بعد آهسته نوزاد را به طرف او دراز كرد: «خیلی خب، اجازه داری تا آخر عمر همراه فرزندت باشی.» با یک دست نوزاد را در آغوش زن گذاشت و با دست دیگر تیغه‌ی داس را بر گلوی او سایید.