کودک

آلبرت خیلی خوشحال است که می‌خواهد به موزه یا به قول خودش “موشزه”‌برود اما وقتی توی موزه، دخترعموی دوستش گم می‌شود، آن‌ها همه‌جا را دنبال او می‌گردند و با ماجراهای جدیدی روبه‌رو می‌شوند.

آلبرت به خواهر بزرگش،‌ واندا می‌گوید نمی‌ترسد سوار وسیله‌های شهربازی شود، فقط دوست ندارد سوار آن‌هایی شود که بالا و پایین و چپ و راست می‌روند یا دور می‌چرخند!

اما حالا باید دید وقتی آلبرت اشتباهی توی صف یک بازی دیگر می‎ایستد،‌ چه اتفاقی برایشان می‌افتد!

چاله‌های آب، یخ بسته‌اند و آلبرت از خوشحالی روی پایش بند نیست و دلش می‌خواهد با موش‌ها روی یخ اسکیت بازی کند! موش‌های دیگر دارند با اسکیتشان روی یخ‌ها شکل‌های هندسی می‌کشند.

واندا دایره و موش‌های سه‌قلو سه‌گوش می‌کشند. اما باید دید آلبرت هم می‌تواند چیزی بکشد یا فقط دردسر درست می‌کند.

ای بابا! این معلم ما هم که مدام اشکش به راه است!

ماه شعر ملی است. خانم ماساتی که معلم برنامه‌ی بچه‌های باهوش و بااستعداد است، به شعر و شاعری علاقه‌ی زیادی دارد. غروب خورشید را که می‌بیند، احساساتی می‌شود و می‌زند زیر گریه. او فکر می‌کند پسرها باید احساساتی باشند و مدام با قافیه حرف می‌زند!

اینجا چه خبر است؟

خانم روشه معلم زبان اسپانیایی، همه جای مدرسه گیاه دارواش آویزان کرده! از طرفی قرار است توی جشن بزرگ مدرسه آقای ناوال بابانوئل شود. نکند اِی. جِی باز هم دسته گل به آب بدهد و جشن را به هم بریزد؟

هیچ معمایی،‌ خیلی پیچیده و هیچ مشکلی حل نشدنی نیست. اما اگر می‌خواهی سر از کار پودل نازپرورده‌ی موزه در بیاوری، باید خوب حواست را جمع کنی تا بفهمی واقعا طلسم شده یا نه؟