کودک – تازه‌ها

روز شوخی اول آوریل است و جودی آرام و قرار ندارد چون می‌خواهد معلمش آقای تاد را دست بیندازد.

اما او به یک دلیل دیگر هم روز اول آوریل را خیلی دوست دارد چون روز تولدش است. جودی نگران است که همه غرق کارهای بامزه‌ی شوخی اول آوریل شوند و روز تولدش را فراموش کنند.

هر سال در روز تولد خانم دمدمی اشکالی پیش می‌آید و برای همین امسال قرار است اوضاع تغییر کند.

امسال جودی دمدمی می‌خواهد همه چیز را برنامه‌ریزی کند تا صد درصد مطمئن شود که روز تولد مامان عالی برگزار می‌شود. اما مگر به همین سادگی‌هاست؟

آرمنته‌ی جن‌زده در خانه‌ای اسرارآمیز و قدیمی زندگی می‌کند. عمه تبی بد اخلاق، گیر داده که این خانه‌ی عزیز را بفروشد. آرمنته برای جلوگیری از این کار، با زره تسخیر شده‌ای به نام سِر هوریس و روح پسر بچه‌ای به نام ادموند دست به یکی می‌کند و نقشه‌ای ترسناک می‌کشد  که اگر عملی شود…

تولد پانصدسالگی زره تسخیر شده‌ای به نام سرهوریس نزدیک است و آرمنته و دوستش وندا می‌خواهند هدیه‌ای به او بدهند.

این دو، شمشیر عتیقه‌ای در زیرزمین خانه‌ی تسخیر شده پیدا می‌کنند اما آب دریا دارد بالا می‌آید و هر لحظه ممکن است آرمنته و وندا در زیرزمین آب گرفته گیر بیفتند.

جونی می‌گوید بهترین شغل دنیا آرایشگری است. او می‌خواهد وقتی بزرگ شد، آرایشگر بشود، اما باید از همین حالا تمرین کند. اول کار، چندتایی مشتری لازم دارد. جونی، فکر می‌کنی کسی حاضر است موهایش را به دست یک آرایشگر تازه‌کار بسپارد؟ دمپایی‌های خرگوشی؟ خرس پشمالو؟ یا خودت؟

یک مامان‌بزرگ پولدار جونی را به خانه‌اش دعوت کرده… وای! خوابیدن توی یک خانه‌ی بزرگ و زرق و برق‌دار خیلی کیف دارد… حتی اگر هزارتا قول هم به مامان و بابا داده باشی که نپری، ندوی، جیغ نکشی و… اما حواست کجاست، جونی؟ این چه وضع غذا خوردن است؟ چرا بالش‌ها را پرت می‌کنی؟ نکند تمام قول‌ها یادت رفته……

جونی توی حیاط مدرسه داد می‌زند: «دزد! دزد! یکی دستکش‌های مرا دزدیده!» اما هر چی می‌گردد، نه دزد را پیدا می‌کند و نه دستکش‌ها را…

جونی می‌گوید هر کی چیزی پیدا کرد برنده است؛ و هر کی چیزی گم کرد، بازنده! برای همین وقتی یک خودکار شش‌رنگ پیدا می‌کند، جوری قند توی دلش آب می‌شود که انگار خودکار مالِ خودِ خودش است…

اما هی، صبرکن، جونی! این‌جوری که نمی‌شود…

جونی خیلی ذوق‌زده شده. قرار است جمعه جشن مدرسه برگزار شود. جونی در خانه یک عالمه تمرین می‌کند و می‌خواهد توی همه‌ی مسابقه‌ها بهترترین باشد  و یک عالمه جایزه ببرد…

اما جونی! تو دیگر زیادی نگران برنده شدنی… یادت باشد. همه که نمی‌توانند توی تمام بازی‌ها همیشه برنده باشند…

جونی توی فضولی کردن و سرک کشیدن تو کار بقیه حرف ندارد. می‌دانید چرا؟ چون پاهایش بلدند یواشکی راه بروند و دماغش هم وقتی نفس می‌کشد اصلا سوت نمی‌زند. اما آن روز وقتی توی فروشگاه یواشکی خانم معلم را نگاه می‌کرد… چی؟ داستان را لو ندهم؟ ولی جونی خانم! یادت باشد که خودت هم هیچ‌وقت نمی‌توانی جلوی زبانت را بگیری…

جونی هر کاری می‌کند نمی‌تواند جلوی دهن گشادش را بگیرد و همه حرف‌هایی که نباید بگوید بی‌اجازه از نوک زبانش می‌پرند بیرون. تازه این‌که چیزی نیست. جونی یک مشکل دیگر هم دارد. او باید برای روز شغل‌ها یک شغل انتخاب کند.

اما جونی! این کلیدهای جیلینگ‌جیلینگی چیست که از شلوارت آویزان کرده‌ای؟ چی؟ حرف نمی‌زنی؟! عجب دختر رازداری!